Urząd Gminy Iwonicz-Zdrój

    Urząd Gminy Iwonicz-Zdrój

    Gmina Iwonicz-Zdrój, to jeden z najpiękniejszych, najbardziej malowniczych zakątków województwa podkarpackiego. Położona na skraju Beskidu Niskiego odznacza się wyjątkowymi walorami krajobrazowymi, przyrodniczymi i klimatycznymi. Rozległe masywy leśne, będące pozostałością dawnej puszczy karpackiej, nie tylko wzbogacają pejzaż Iwonicza i południowych rejonów gminy, ale przede wszystkim decydują o istnieniu specyficznego mikroklimatu posiadającego leczniczy, uzdrowiskowy charakter.Gmina zajmuje obszar 44,5 km2, zamieszkuje ją 10500 osób. W jej skład wchodzą: Iwonicz-Zdrój, Iwonicz, Lubatowa i Lubatówka. Gospodarka gminy opiera się głównie na działalności uzdrowiskowej i rolnictwie. Nie ma tu przemysłu, z wyjątkiem niewielkiego wydobycia ropy naftowej.W poszczególnych miejscowościach gminy zachowały się ciekawe obiekty zabytkowe. W Iwoniczu drewniany kościół (konsekrowany w 1464 roku), pałac Załuskich (II połowa XIX w.), w Lubatowej godny obejrzenia jest neogotycki kościół parafialny (1912-1921), a w samym Iwoniczu-Zdroju zabytkowy charakter ma kompleks obiektów zdrojowych.Profil leczniczy:Bogactwem naturalnym gminy są obfite źródła wód mineralnych. Są to wody kwasowęglowe: chlorkowo-wodorowęglanowo-sodowe, fluorkowe, bromkowe, jodkowe, borowe. One to oraz klimatyczne walory Iwonicza-Zdroju (duża zawartość w powietrzu jodu, bromu i ozonu, brak zanieczyszczeń atmosfery) przesądziły o powstaniu uzdrowiska, jednego z najstarszych w Polsce. Opisywane już w 1578 roku, w XVII stuleciu znane było w całej Europie. Jego rozkwit nastąpił w połowie XIX wieku i mimo zniszczeń wojennych trwa do tej pory.Profil leczniczy uzdrowiska jest bardzo szeroki i obejmuje neurologię, gastrologię, laryngologię, narządów ruchu, dróg oddechowych, skóry itp.Kuracjusze mają do dyspozycji liczne sanatoria, ośrodki wczasowe, pensjonaty, szpital uzdrowiskowy, pijalnię wód mineralnych, nowoczesny zakład przyrodoleczniczy, bazę rekreacyjną i sportową (basen kąpielowy, korty tenisowe, wyciąg narciarski), obiekty rozrywkowe (kino, kawiarnie, muszla koncertowa) i gastronomiczne.Perła podkarpackich uzdrowiskIwonicz-Zdrój - "perła podkarpackich uzdrowisk" przyciąga także inwestorów obiektów wypoczynkowych i turystycznych. Tereny pod tego rodzaju budownictwo znajdują się na obrzeżach miasta i w wioskach gminy. Władze samorządowe wspierają wszelkie inicjatywy, służące rozwojowi gminy i ułatwiające podejmowanie inwestycji.Gmina Iwonicz-Zdrój - jedna z najbardziej gospodarnych w województwie jest szeroko otwarta dla gości z kraju i zagranicy, zaś Iwonicz-Zdrój, to prawdziwa wizytówka Podkarpacia.Miasto Krosno urzeka pięknem średniowiecznych kościołów i zabytkowych kamieniczek usytuowanych głównie w obrębie Rynku, który mieści się na wzniesieniu ok. 277m n.p.m. Od 30 czerwca 1975r. do 31 grudnia 1998r. miasto było stolicą województwa krośnieńskiego. Obecnie Krosno, zajmujące powierzchnię 43.5km2 i liczące ok.50 tys. mieszkańców, jest miastem na prawach powiatu, a także siedzibą władz powiatu krośnieńskiego obejmującego swym zasięgiem tereny dziewięciu okolicznych gmin.W Muzeum Podkarpackim w Krośnie znajduje się jedna z najliczniejszych i najefektowniejszych kolekcji lamp naftowych w Europie. Dotychczas zgromadzono około 900 eksponatów z zakresu oświetlenia naftowego, z czego większość stanowią kompletne lampy i latarnie naftowe (625 szt.). W zbiorach najpopularniejsze są lampy zwane stołowymi lub przenośnymi (425 szt.). Zabytki te tworzą bogactwo form artystycznych, odzwierciedlających style panujące w sztuce w okresie ich największej popularności, 1860-1920. Najbardziej efektowne są lampy powstałe w II pol. XIX i na początku XX wieku. Wyróżniają się bogactwem technik zdobniczych oraz różnorodnością kształtów, barw i materiałów, z których je wykonano.W Dukli warta uwagi jest zachowana zabudowa Rynku wraz z renesansowym ratuszem wzniesionym na początku XVII w. i ruiny XVI-wiecznej komory celnej. Nieopodal Rynku znajdują się ruiny bożnicy z 1758 r. Na północ od rynku znajduje się zespół parkowo-pałacowy z 1636 r.. Pałac wniesiony w latach 30. XVII w. i wielokrotnie przebudowywany obecnie mieści w sobie muzeum historyczne. W jego otoczeniu rozmieszczono ekspozycję sprzętu wojskowego - głównie działa z czasów II wojny światowej. Park – niegdyś w stylu francuskim – pomimo swojego zaniedbania wart jest krótkiego choćby spaceru i zwrócenia uwagi przy dojeździe na aleję akacjową. Naprzeciwko pałacu stoi rokokowy kościół parafialny pw. św. Marii Magdaleny z 1764 r. We wnętrzach kościoła zaskakują lustra i rokokowe rzeźby. W prawej kaplicy tego kościoła znajduje się jeden z największych zabytków Dukli – nagrobek z czarnego marmuru Marii Amalii z Brühlów Mniszchowej rzeźba rokokowa przedstawiająca zmarłą w stroju dworskim na sarkofagu, z 1773 r. dłuta Jana Obrockiego ze Lwowa. W przedsionku grobowiec z czarnego marmuru Franciszka Stadnickiego (1742 – 1810)-Kawalera Orderów Orła Białego i św. Stanisława, konfederata barskiego; obrońcy Krakowa, starosty ostrzeszowskiego; rotmistrza, posła na sejm z Ziemi Wieluńskiej, właściciela 17 kluczy m.in.Rymanowa i Dukli (1809r.). W podziemiach krypty grobowce właścicieli Dukli. Warto też zwiedzić za parkowym murem, nad brzegiem Jasiołki; ruiny browaru z lat 1750 - 1799 i kaplicę parkową z 1875 roku. W północnej części miasta znajduje się kościół i klasztor bernardynów z 1731 r. Obecny kościół pw. św. Jana z Dukli zbudowany został w latach 1761-1764 a w nim w bocznej kapliczce rzeźbiona srebrzysta trumna Jana z Dukli. Na ścianach obrazy z życia tego świętego. Za klasztorem cmentarz z I i II wojny światowej oraz Cmentarz parafialny. Przed Klasztorem, przy głównej trasie; Krzyż Pojednania - dar Dukielszczyzny dla upamiętnienia wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II w Dukli oraz figura Świętego Jana z Dukli kanonizowanego przez Papieża podczas wizyty na Podkarpaciu w czerwcu 1997 roku. W Dukli znajduje się wiele pomników m.in.; Św. Faustyny, Jana Pawła II oraz Św. Jana z Dukli.Miasto Dukla znane było z handlu winem, o czym świadczą piwnice w Rynku — dawne składy in. Na obrzeżach miasta znajdują się dwa zabytkowe cmentarze żydowskie. Miejsce Piastowe znane jest głównie z Sanktuarium Św. Michała Archanioła i bł.ks. Markiewicza z figurą Matki Bożej z XIV w. W każdą pierwszą sobotę miesiąca od maja do października przybywa tu tysiące pielgrzymów na Nabożeństwa Fatimskie, które są celebrowane przez zaproszonych biskupów. Warto zwiedzić; neogotycki kościół Matki Bożej Królowej Polski zbudowany wg projektu prof. Jana Sasa Zubrzyckiego z lat 1932-35. Rymanów-Zdrój położony jest 4 km na południe od miasta w dolinie Taboru, wśród gór zwanych Wzgórzami Rymanowskimi, które od wschodu osiągają wysokość 668 m n.p.m. Uzdrowisko leży na pograniczu dwóch różniących się krajobrazowo mezoregionów karpackich: Beskidu Niskiego i Pogórza Bukowskiego, w dolinie rzeki Tabor i jej prawego dopływu – Czarnego Potoku, na wysokości od 360 do 390 m n.p.m. Starówka miasta Rymanów znajduje się na wysokości 352 m n.p.m., a sanatoryjne obiekty wzniesione są w obszernej dolinie rzeki i na okolicznych stokach od 364 do 430 m n.p.m.Na północ od Rymanowa Zdroju ciągną się Doły Jasielsko – Sanockie, w tej części określane jako Kotlina Krośnieńska. W jej środku położone jest miasto Krosno odległe o 18 km. W kotlinie leży północna część Iwonicza oraz wsie Miejsce Piastowe, Lężany, Targowiska, Wróblik Królewski i Szlachecki, Milcza i Besko. W Rymanowie krzyżują się drogi biegnące z Krosna w stronę Sanoka oraz Rzeszowa, Przemyśla i Brzozowa, na południe przez uzdrowisko w stronę Jaślisk. Gminy sąsiadujące: od strony wschodniej znajduje się gmina Besko, zachodniej gmina Iwonicz, południowej gmina Dukla i północnej gmina Haczów.
    Zobacz więcej
    PTTK

    PTTK "Ziemia Sanocka"

     PTTK to firma z dużym doświadczeniem i tradycją: istnieje od 1951 roku. Przez te ponad 50 lat organizujemy rajdy, wycieczki, zloty, złazy. W naszej ofercie znajdziecie Państwo propozycje dla szkół, zakładów pracy, grup pielgrzymkowych, turystów indywidualnych.Organizujemy wycieczki szkolne dla dzieci i młodzieży gdyż uważamy, że turystykę należy krzewić od najmłodszych lat. Uczymy w ten sposób patriotyzmu i pokazujemy dziedzictwo kulturowe Polski.Coraz bardziej popularna turystyka pielgrzymkowa znajduje też odzwierciedlenie w naszych propozycjach. Tu swoje ślady pozostawili Jan Paweł II, Kardynał Stefan Wyszyński, św. Jan z Dukli i wielu innych świętych.Nasz region jest bardzo atrakcyjny turystycznie. Piękna nieskażona przyroda, zabytki architektury drewnianej, pogranicze kultur, religii, bliska sąsiedzkość Ukrainy i Słowacji, przyciągają turystów z kraju i zagranicy. Zapraszamy by poznać ten niezwykły zakątek Polski.Nie zapominamy też o mieszkańcach naszego regionu. Oferujemy im wyjazdy w różne części Polski i Zagranicy.Zachęcamy do skorzystania z naszej oferty.Wycieczki szkolne Pielgrzymki Wycieczki krajowe Wycieczki zagraniczne Wycieczki i wczasy zagraniczne Sklep turystyczny Sprzedaż biletów
    Zobacz więcej
    Urząd Miejski w Brzozowie

    Urząd Miejski w Brzozowie

    Najwcześniejsze ślady pobytu człowieka na terenie obecnego regionu brzozowskiego pochodzą z górnego paleolitu (39000 - 8000 lat p.n.e.).XVII-wieczna barokowa kolegiataBrzozów został lokowany na mocy przywileju króla Kazimierza Wielkiego z 1359 r. W 1384 r. wraz z pobliskim Domaradzem został nadany biskupom przemyskim obrządku łacińskiego przez królową Marię Andegaweńską, sukcesorkę Ludwika Węgierskiego. Ordynariusze przemyscy uczynili z Brzozowa własną rezydencję i centrum rozległego klucza dóbr stołowych biskupstwa. Wybudowali m. in. pałac, kościół szpitalny, dbali również o obronność miasta, otaczając gród fosą i wałem z dwoma bramami (Lwowską i Węgierską). Położenie miasta na jednym ze szlaków handlowych z Węgier do Lwowa pozwoliło na rozwój ekonomiczny, który jednak bywał hamowany przez klęski żywiołowe i najazdy obcych wojsk. Po zniszczeniu miasta przez oddział siedmiogrodzki w 1657 r. biskup Stanisław Sarnowski (a potem ks. Bartłomiej Misiałowicz) przy udziale mieszczan wzniósł murowany kościół, który w 1724 r. został podniesiony do godności kolegiaty.Herb BrzozowaGeneza herbu Brzozowa także związana jest z ówczesnymi właścicielami miasta. Zasadniczym motywem ikonograficznym herbu była głowa św. Jana Chrzciciela (patrona katedry łacińskiej w Przemyślu) na misie, umieszczonej na koronie brzozy. W otoku znajdowała się dewiza w języku łacińskim: "człowieczeństwo (ludzkość), cierpliwość, miłość" oraz data lokacji "1359". Więcej informacji o aktualnym herbie gminy Brzozów. Pierwszy rozbiór Polski (w wyniku którego Brzozów znalazł się pod panowaniem austriackim) był jedną z przyczyn upadku znaczenia miasta. Dopiero przełom XIX i XX stulecia przyniósł brzozowianom nadzieję na odzyskanie dawnej świetności, do czego miała przyczynić się m. in. budowa linii kolejowej i rozwój górnictwa naftowego. Kwestia budowy kolei pozostała wprawdzie tylko w sferze projektów, lecz przy okazji odwiertów górniczych na początku lat 20-tych XX wieku odkryto źródła wody jodobromowej, co dało początek uzdrowisku Brzozów-Zdrój.Brzozów Zdrój. Zakład kąpielowy, 1928r.Szyby naftowe okolic Brzozowa, lata 30-te.W wyniku najazdu niemieckiego w 1939 r. Brzozów znalazł się pod okupacją hitlerowską. Eksterminacji została wówczas poddana ludność polska i żydowska, którą następnie w 1942 r. zgładzono w lesie w pobliżu Brzozowa-Zdroju. Po drugiej wojnie światowej nastąpił rozwój miasta. Powstały wtedy zakłady przemysłowe, szkoły średnie, nowe obiekty handlowe i usługowe, placówki służby zdrowia i bloki mieszkalne. Osiągnięcia te zostały docenione m. in. poprzez nadanie miastu tytułu Mistrza Gospodarności. Do 1975 r. Brzozów był siedzibą powiatu, a od 1999 r. ponownie pełni tę funkcję. Współczesny Brzozów znany jest w regionie z cennych inicjatyw i osiągnięć gospodarczych, a jego estetyka przyciąga do grodu nad Stobnicą licznych turystów.Brzozów - widok z lotu ptaka na rynekGmina Brzozów (województwo podkarpackie, powiat brzozowski) leży na skrzyżowaniu historycznych szlaków handlowych przecinających malownicze wzniesienia Podkarpacia, na trasie z Rzeszowa do Sanoka. Dziś przebiegają tędy drogi prowadzące w kierunku przejść granicznych z Ukrainą (Krościenko) i Słowacją (Radoszyce, Barwinek), a także trasy wiodące w Bieszczady, Beskid Niski i pogórze Przemyskie. Geograficznie obszar gminy należy do Pogórza Dynowskiego. Gminę przecina rzeka Stobnica. W wielu miejscowościach znajdują się cenne zabytki, do najciekawszych należą: barokowa kolegiata w Brzozowie, XV-wieczny drewniany kościół w Humniskach oraz zespół kościelno-klasztorny OO. Jezuitów wraz z bazyliką i sanktuarium maryjnym w Starej Wsi.    Brzozów jest ośrodkiem lokalnego życia społecznego i gospodarczego. Znajduje się tu siedziba władz gminy i powiatu. W mieście funkcjonuje szpital ze znanym w Polsce Podkarpackim Ośrodkiem Onkologicznym. Z kolei zakład "Koronki" SA są największym w Europie producentem koronek klockowych oraz wytwórcą konfekcji i galanterii tekstylnej. Ponadto działa tu wiele firm z branży budowlanej, energetycznej, chemicznej i drzewnej. Nadleśnictwo Brzozów to producent i organizator giełd najwyższej jakości drewna. Na terenie gminy zalegają tez bogate złoża wysokozmineralizowanych wód leczniczych, przed II wojną światową działało uzdrowisko Brzozów-Zdrój.     Mocnym punktem gminy jest kultura, zwłaszcza folklor. Tradycja ludowa jest bardzo silna, działają tu kapele, grupy obrzędowe, twórcy ludowi, a także orkiestra dęta, big-band i liczne inne zespoły muzyczne. Organizatorami życia kulturalnego są zwłaszcza: Muzeum Regionalne w Brzozowie oraz Brzozowski Dom Kultury, gdzie co roku odbywają się ogólnopolskie warsztaty jazzowe. Gmina posiada dobrze rozwiniętą sieć szkół i placówek oświatowych. Działa tu kryta pływalnia "Posejdon" oraz Kompleks - Sportowo Rekreacyjny przy ul. Słonecznej.     Władze samorządowe starają się dbać o porządek i zrównoważony rozwój gminy. Brzozów od lat słynął z gospodarności i gościnności. Gmina współpracuje z miastem partnerskim Moldava nad Bodvou (Słowacja) oraz miastem Sambor (Ukraina). W latach 2005 i 2006 Brzozów zdobywał wyróżnienia i certyfikaty w konkursie "Gmina Fair Play".
    Zobacz więcej
    1 2 3