Firmy w województwie Podkarpackie

Gmina Iwonicz-Zdrój, to jeden z najpiękniejszych, najbardziej malowniczych zakątków województwa podkarpackiego. Położona na skraju Beskidu Niskiego odznacza się wyjątkowymi walorami krajobrazowymi, przyrodniczymi i klimatycznymi. Rozległe masywy leśne, będące pozostałością dawnej puszczy karpackiej, nie tylko wzbogacają pejzaż Iwonicza i południowych rejonów gminy, ale przede wszystkim decydują o istnieniu specyficznego mikroklimatu posiadającego leczniczy, uzdrowiskowy charakter.Gmina zajmuje obszar 44,5 km2, zamieszkuje ją 10500 osób. W jej skład wchodzą: Iwonicz-Zdrój, Iwonicz, Lubatowa i Lubatówka. Gospodarka gminy opiera się głównie na działalności uzdrowiskowej i rolnictwie. Nie ma tu przemysłu, z wyjątkiem niewielkiego wydobycia ropy naftowej.W poszczególnych miejscowościach gminy zachowały się ciekawe obiekty zabytkowe. W Iwoniczu drewniany kościół (konsekrowany w 1464 roku), pałac Załuskich (II połowa XIX w.), w Lubatowej godny obejrzenia jest neogotycki kościół parafialny (1912-1921), a w samym Iwoniczu-Zdroju zabytkowy charakter ma kompleks obiektów zdrojowych.Profil leczniczy:Bogactwem naturalnym gminy są obfite źródła wód mineralnych. Są to wody kwasowęglowe: chlorkowo-wodorowęglanowo-sodowe, fluorkowe, bromkowe, jodkowe, borowe. One to oraz klimatyczne walory Iwonicza-Zdroju (duża zawartość w powietrzu jodu, bromu i ozonu, brak zanieczyszczeń atmosfery) przesądziły o powstaniu uzdrowiska, jednego z najstarszych w Polsce. Opisywane już w 1578 roku, w XVII stuleciu znane było w całej Europie. Jego rozkwit nastąpił w połowie XIX wieku i mimo zniszczeń wojennych trwa do tej pory.Profil leczniczy uzdrowiska jest bardzo szeroki i obejmuje neurologię, gastrologię, laryngologię, narządów ruchu, dróg oddechowych, skóry itp.Kuracjusze mają do dyspozycji liczne sanatoria, ośrodki wczasowe, pensjonaty, szpital uzdrowiskowy, pijalnię wód mineralnych, nowoczesny zakład przyrodoleczniczy, bazę rekreacyjną i sportową (basen kąpielowy, korty tenisowe, wyciąg narciarski), obiekty rozrywkowe (kino, kawiarnie, muszla koncertowa) i gastronomiczne.Perła podkarpackich uzdrowiskIwonicz-Zdrój - "perła podkarpackich uzdrowisk" przyciąga także inwestorów obiektów wypoczynkowych i turystycznych. Tereny pod tego rodzaju budownictwo znajdują się na obrzeżach miasta i w wioskach gminy. Władze samorządowe wspierają wszelkie inicjatywy, służące rozwojowi gminy i ułatwiające podejmowanie inwestycji.Gmina Iwonicz-Zdrój - jedna z najbardziej gospodarnych w województwie jest szeroko otwarta dla gości z kraju i zagranicy, zaś Iwonicz-Zdrój, to prawdziwa wizytówka Podkarpacia.Miasto Krosno urzeka pięknem średniowiecznych kościołów i zabytkowych kamieniczek usytuowanych głównie w obrębie Rynku, który mieści się na wzniesieniu ok. 277m n.p.m. Od 30 czerwca 1975r. do 31 grudnia 1998r. miasto było stolicą województwa krośnieńskiego. Obecnie Krosno, zajmujące powierzchnię 43.5km2 i liczące ok.50 tys. mieszkańców, jest miastem na prawach powiatu, a także siedzibą władz powiatu krośnieńskiego obejmującego swym zasięgiem tereny dziewięciu okolicznych gmin.W Muzeum Podkarpackim w Krośnie znajduje się jedna z najliczniejszych i najefektowniejszych kolekcji lamp naftowych w Europie. Dotychczas zgromadzono około 900 eksponatów z zakresu oświetlenia naftowego, z czego większość stanowią kompletne lampy i latarnie naftowe (625 szt.). W zbiorach najpopularniejsze są lampy zwane stołowymi lub przenośnymi (425 szt.). Zabytki te tworzą bogactwo form artystycznych, odzwierciedlających style panujące w sztuce w okresie ich największej popularności, 1860-1920. Najbardziej efektowne są lampy powstałe w II pol. XIX i na początku XX wieku. Wyróżniają się bogactwem technik zdobniczych oraz różnorodnością kształtów, barw i materiałów, z których je wykonano.W Dukli warta uwagi jest zachowana zabudowa Rynku wraz z renesansowym ratuszem wzniesionym na początku XVII w. i ruiny XVI-wiecznej komory celnej. Nieopodal Rynku znajdują się ruiny bożnicy z 1758 r. Na północ od rynku znajduje się zespół parkowo-pałacowy z 1636 r.. Pałac wniesiony w latach 30. XVII w. i wielokrotnie przebudowywany obecnie mieści w sobie muzeum historyczne. W jego otoczeniu rozmieszczono ekspozycję sprzętu wojskowego - głównie działa z czasów II wojny światowej. Park – niegdyś w stylu francuskim – pomimo swojego zaniedbania wart jest krótkiego choćby spaceru i zwrócenia uwagi przy dojeździe na aleję akacjową. Naprzeciwko pałacu stoi rokokowy kościół parafialny pw. św. Marii Magdaleny z 1764 r. We wnętrzach kościoła zaskakują lustra i rokokowe rzeźby. W prawej kaplicy tego kościoła znajduje się jeden z największych zabytków Dukli – nagrobek z czarnego marmuru Marii Amalii z Brühlów Mniszchowej rzeźba rokokowa przedstawiająca zmarłą w stroju dworskim na sarkofagu, z 1773 r. dłuta Jana Obrockiego ze Lwowa. W przedsionku grobowiec z czarnego marmuru Franciszka Stadnickiego (1742 – 1810)-Kawalera Orderów Orła Białego i św. Stanisława, konfederata barskiego; obrońcy Krakowa, starosty ostrzeszowskiego; rotmistrza, posła na sejm z Ziemi Wieluńskiej, właściciela 17 kluczy m.in.Rymanowa i Dukli (1809r.). W podziemiach krypty grobowce właścicieli Dukli. Warto też zwiedzić za parkowym murem, nad brzegiem Jasiołki; ruiny browaru z lat 1750 - 1799 i kaplicę parkową z 1875 roku. W północnej części miasta znajduje się kościół i klasztor bernardynów z 1731 r. Obecny kościół pw. św. Jana z Dukli zbudowany został w latach 1761-1764 a w nim w bocznej kapliczce rzeźbiona srebrzysta trumna Jana z Dukli. Na ścianach obrazy z życia tego świętego. Za klasztorem cmentarz z I i II wojny światowej oraz Cmentarz parafialny. Przed Klasztorem, przy głównej trasie; Krzyż Pojednania - dar Dukielszczyzny dla upamiętnienia wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II w Dukli oraz figura Świętego Jana z Dukli kanonizowanego przez Papieża podczas wizyty na Podkarpaciu w czerwcu 1997 roku. W Dukli znajduje się wiele pomników m.in.; Św. Faustyny, Jana Pawła II oraz Św. Jana z Dukli.Miasto Dukla znane było z handlu winem, o czym świadczą piwnice w Rynku — dawne składy in. Na obrzeżach miasta znajdują się dwa zabytkowe cmentarze żydowskie. Miejsce Piastowe znane jest głównie z Sanktuarium Św. Michała Archanioła i bł.ks. Markiewicza z figurą Matki Bożej z XIV w. W każdą pierwszą sobotę miesiąca od maja do października przybywa tu tysiące pielgrzymów na Nabożeństwa Fatimskie, które są celebrowane przez zaproszonych biskupów. Warto zwiedzić; neogotycki kościół Matki Bożej Królowej Polski zbudowany wg projektu prof. Jana Sasa Zubrzyckiego z lat 1932-35. Rymanów-Zdrój położony jest 4 km na południe od miasta w dolinie Taboru, wśród gór zwanych Wzgórzami Rymanowskimi, które od wschodu osiągają wysokość 668 m n.p.m. Uzdrowisko leży na pograniczu dwóch różniących się krajobrazowo mezoregionów karpackich: Beskidu Niskiego i Pogórza Bukowskiego, w dolinie rzeki Tabor i jej prawego dopływu – Czarnego Potoku, na wysokości od 360 do 390 m n.p.m. Starówka miasta Rymanów znajduje się na wysokości 352 m n.p.m., a sanatoryjne obiekty wzniesione są w obszernej dolinie rzeki i na okolicznych stokach od 364 do 430 m n.p.m.Na północ od Rymanowa Zdroju ciągną się Doły Jasielsko – Sanockie, w tej części określane jako Kotlina Krośnieńska. W jej środku położone jest miasto Krosno odległe o 18 km. W kotlinie leży północna część Iwonicza oraz wsie Miejsce Piastowe, Lężany, Targowiska, Wróblik Królewski i Szlachecki, Milcza i Besko. W Rymanowie krzyżują się drogi biegnące z Krosna w stronę Sanoka oraz Rzeszowa, Przemyśla i Brzozowa, na południe przez uzdrowisko w stronę Jaślisk. Gminy sąsiadujące: od strony wschodniej znajduje się gmina Besko, zachodniej gmina Iwonicz, południowej gmina Dukla i północnej gmina Haczów.