Firmy w województwie Wielkopolskie

Powstałe w roku 1885 Przedsiębiorstwo Przemysłu Ziemniaczanego „Trzemeszno” jest jednym z największych na polskim rynku producentów skrobi ziemniaczanej i paszowego białka ziemniaczanego. Wysokiej jakości produkty pozyskiwane z ziemniaków uprawianych na ekologicznych plantacjach, znajdują zbyt wśród największych odbiorców w kraju i na rynkach światowych. Początki dzisiejszej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której jedynym udziałowcem jest Skarb Państwa, sięgają 1880 roku, kiedy to ukończono w Trzemesznie budowę wytwórni pod nazwą Trockenstarke und Starke Syrup – Fabrik Akcien Geselhoft. Osiągała wówczas zdolność przerobową około 40 ton ziemniaków na dobę i zatrudniała 80 pracowników. Zakład rozbudowywał się i mechanizował. Uruchomiono w nim syropiarnię i karmelkownię. W roku 1890 firmę przejął Ditmar Manasse. Trzy lata później fabryka spłonęła. Odbudowana w ciągu dwóch lat została uruchomiona pod nazwą Krochmalnie w Niewolnie koło Trzemeszna. Do wybuchu drugiej wojny światowej zakład sukcesywnie rozbudowywał się i zmieniał właścicieli. W roku 1942 kupił go Peter von Wendorf, który krochmalnię przebudował i zmodernizował, wprowadzając nowa technologię. Po wojnie zakład upaństwowiono. (Przejęło go Zjednoczenie Przemysłu Ziemniaczanego w Poznaniu). W roku 1948 uruchomiono firmę pod nazwą: Krochmalnia Niewolno w Trzemesznie. Dzięki modernizacjom i zastosowaniu nowoczesnej linii technologicznej w roku 1963 zakład osiągnął zdolność produkcyjną przerobu 360 ton ziemniaków na dobę. Uruchomiono też produkcję proszku z grochu. W roku 1970 utworzono Bydgoskie Przedsiębiorstwo Przemysłu Ziemniaczanego z siedzibą w Trzemesznie. W jego skład weszły zakłady przemysłu ziemniaczanego w Trzemesznie, Bronisławiu, Toruniu i Chojnicach. Dla zakładu w Trzemesznie lata siedemdziesiąte, to czas dalszej rozbudowy i modernizacji. Powstał oddział wycierki suszonej oraz oddział produkcji koncentratów paszowych, a także instalacja rolniczego wykorzystania ścieków w PGR Rudki. W połowie lat osiemdziesiątych zdolność przerobu ziemniaków wzrosła do 540 ton na dobę. Od roku 1990 zakład funkcjonuje jako samodzielne przedsiębiorstwo. Po odłączeniu się fabryki w Bronisławiu (w którym znajdowała się duża paczkarnia skrobi w opakowania dla handlu detalicznego), PPZ Trzemeszno utraciło częściowo rynek detaliczny, dlatego uruchomiono w Trzemesznie linię paczkowania i w krótkim czasie uzyskano dobrą pozycję na rynku. Podstawową produkcją zakładu jest przerób ziemniaków na skrobię ziemniaczaną. W procesie produkcji zużywa się duże ilości wody czerpanej z własnego ujęcia w jeziorze Popielewskim. Powstające ścieki od roku 1983 są wykorzystywane na polach PGR Rudki do ich nawadniania i nawożenia. W ściekach znajdowało się dużo białka ziemniaczanego, które zdecydowano się odzyskiwać. W roku 1998 uruchomiono linię odzysku białka ze ścieków technologicznych, pozyskując cenny składnik do produkcji pasz dla zwierząt. Drugi efekt tej innowacji, to ochrona środowiska, bowiem zmniejszyła się uciążliwość ścieków, wskutek redukcji zanieczyszczeń zawiesinami, azotem i fosforem. Troska o środowisko przejawiła się także w modernizacji kotłowni – uruchomiono trzy kotły olejowe, a w roku 2003 zastąpiono je jeszcze bardziej ekologicznymi na gaz ziemny. Białko paszowe uzyskiwane z ziemniaków stało się prawdziwym szlagierem na rynku, ponieważ zawiera aż 80 procent białka w suchej masie i jest bardzo dobrze przyswajalne. Popyt na nie wzrósł bardzo, gdy ze względu na zagrożenie chorobą „wściekłych krów” zrezygnowano z dodawania do pasz mączek mięsno-kostnych. Zdolność produkcyjna zakładu w produkcji białka paszowego wynosi 15 ton na dobę. Dawniej białko było nieomal w całości eksportowane, ale obecnie większość produkcji przejął rynek krajowy. PPZ Trzemeszno produkuje także (w okresie, gdy nie ma kampanii ziemniaczanej) proszek grochowy i fasolowy, ale w niewielkiej ilości, zgodnie z zapotrzebowaniem odbiorców. Natomiast cały rok paczkuje skrobię ziemniaczaną w opakowania po pół kilograma i kilogram w torebki papierowe i półkilogramowe opakowania foliowe. Ziemniaki do przerobu są skupowane w oparciu o umowy kontraktacyjne z ponad tysiącem plantatorów. Otrzymują oni dopłaty bezpośrednie do posiadanego areału oraz dopłaty do produkcji ziemniaka skrobiowego. Przed wejściem Polski do Unii Europejskiej zakład produkował skrobię ziemniaczaną w oparciu o limity przyznane przez Ministra Rolnictwa, teraz natomiast limity przyznawane są przez Unię Europejską. Firma zatrudnia 130 osób na stałe i około stu pracowników na czas kampanii ziemniaczanej.